Γηγενής και Απόδημος Πολιτισμός – Γλώσσα, Τέχνες, Παραδόσεις

Από τον Πολίτη Βάιο Φασούλα - Απόδημο Συγγραφέα
Να δούμε κι ένα άρθρο πολιτιστικού περιεχομένου αποκομμένο από τα κομματικά σύνδρομα και την ασφυκτική απολίτιστη ατμόσφαιρα που έχουμε περιέλθει, της προκοπής μεν, περιορισμένο δε στα Τρικαλινά δρώμενα-υπάρχοντα, που στις 07-02-2010 διαβάσαμε στην ηλεκτρονική...

...διεύθυνση, http://www.e-erevna.gr/portal/story.aspx?ID=82452.0000.
Γενικεύοντας λίγο το θέμα θα ήθελα να υπερασπιστώ τις απόψεις που καταγράφονται στο εν λόγω άρθρο και να καταθέσω κάποιες δικές μου. Ο Πολιτισμός όπως αυτός εκφράζεται μέσα από τις τέχνες (Λογοτεχνία, Ποίηση, Θέατρο, Μουσική, Ζωγραφική κλπ) δεν έχει σύνορα. Δεν πρέπει να έχει. Όχι γιατί το λένε τα φερέφωνα της «Παγκοσμιοποίησης» των Πολέμων και των ξεριζωμάτων των Πολιτισμών του Κόσμου, αλλά γιατί έτσι είναι. Αλίμονο να περιοριζόμασταν μόνο στο δικό μας χώρο τόσο σαν Ελλάδα όσο και σαν Τρικαλινή κοινωνία: «Όταν μιλάμε για το ουσιώδες της ιστορικής συνέχειας μέσα στην αλλαγή, είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερόμαστε πάντα στους Έλληνες. Στους Έλληνες που όχι μόνο υπήρξαν η αφετηρία αλλά, μετά τον σκοτεινό Μεσαίωνα, σηματοδότησαν, χάρη και στην πολύτομη συνεισφορά της διασποράς των ομοεθνών τους, την οδό της επανόδου της ευρωπαϊκής σκέψης στην αξεπέραστη ελληνική επιστήμη και φιλοσοφία». (Άρθουρ Καίστλερ).
Βέβαια ο καθένας για τον τόπο του και όλοι μαζί αντάμα εκλαμβάνω και το εν λόγω σχόλιο υπό τον τίτλο: «Πολιτισμός ώρα μηδέν», τίτλος που δίνει μια τραγική και τρομακτική διάσταση. Η π ο λ ι τ ι κ ή μ ι α ς Χ ώ ρ α ς π ε ρ ν ά μ έ σ α α π ό τ η ν Τ. Α. και αυτό θα το επαναλαμβάνω, μέχρι την πλήρη συνειδητοποίησή του απ’ τους γηγενείς Πολίτες, τις Τοπικές Αρχές, βεβαίως και από τους Αποδήμους. Εάν δεν εμπεδωθεί στους… ταγούς της Μητρόπολης και στους «πολιτικούς» ότι ο Πολιτισμός ως σημείο αναφοράς πρέπει να αποτελεί και καθήκον και υποχρέωση και να βρίσκεται στην πρώτη προτεραιότητα, ας μη γελάμε τους εαυτούς μας ότι η πολιτεία νοιάζεται για το Πολιτισμό. Θα είναι αφελής όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο.
«Οι ελπίδες για την διαφύλαξη του απανταχού ελληνισμού και του πολιτισμού δεν πρέπει να χάνονται, όσο λίγες κι αν είναι, όταν σκοπός της γίνεται: Η μεταβολή μας σε τσοπαναραίους και δραγάτες…» Η φύλαξη του Πολιτισμού δε μπορεί να γίνει από τους «ταγούς»,μικρούς και μεγάλους, της Ελληνικής Πολιτείας. Αν το ήθελε θα το είχε κάνει. Αυτό γίνεται, εν μέρει, από ιδωιτική πρωτοβουλία, από ξένους, φιλλέληνες των γραμμάτων και των τεχνών και από τον Απόδημο Ελληνισμό που μάχεται σε όλα τα σημεία του Πλανήτη και για τη διαφύλαξη και για τη διάσωση του Πολιτισμού μας, γενικά. Κάτι που κακώς δεν αναφέρθηκε στο άρθρο:«Πολιτισμός ώρα μηδέν».
Δυστυχώς, εκείνοι που ως μηχανισμοί-υποκινητές (Υπουργεία Πολιτισμού, Τοπικές Αρχές κλπ.) θα μπορούσαν να κινήσουν τον Πολιτισμό μας προς κάθε κατεύθυνση, δυστυχώς, αγνόησαν το χτες, μένουνε απαθής και αδιάφοροι για το σήμερα και με τη συμπεριφορά τους καταδικάζουν με σιγουριά το αύριο, προτιμώντας το ατομικό τους συμφέρον και τη …δόξα!
Παρεμπιπτόντως μιας και αναφέρθηκε ο Απόδημος Ελληνισμός, ο οποίος διακρίνεται από τα χαρακτηριστικά του Πρέσβυ και του Δραγάτη για τον αγώνα που καταβάλει στο χώρο της ξένης για τον Ελληνικό Πολιτισμό, (αλίμονο σε εκείνον που δεν καταλαβαίνει αυτή την πνευματική από κάθε άποψη ένοια ή φορώντας τη μάσκα του θεαθήναι κάνει πως καταλαβαίνει) στη γενέτειρα του Ασκληπιού γίνανε κάποιες προσπάθειες με τη δημιουργία Τρικαλινών Συνεδρίων Αποδήμων, που όμως απέτυχαν παταγοδώς. Οι Απόδημοι Παγκόσμιοι Έλληνες δώσανε το παρών αλλά εισέπραξαν μεταξύ άλλων και αρνητικά σχόλια για τις προτάσεις τους. Με άλλα λόγια αποδείχτηκαν υποσυνέδρια που πιστοποιούν την υποκουλτούρα της γενικής πολιτικής του Κράτους και της ΤΑ.(5ο Συνέδριο Αποδήμων Τρικαλινών: Αύγουστος 2006)
Διαβάζουμε λοιπόν στην ιστοσελίδα -Εφημερίδα «Έρευνα»:
«Σε χειμερία νάρκη ο πολιτισμός - Πολιτισμός ώρα μηδέν. Χωρίς επιλογές οι Τρικαλινοί για συμμετοχή σε πολιτιστικές δράσεις - Μονόδρομος η ιδιωτική πρωτοβουλία η οποία όμως ελάχιστα στηρίζεται από την πολιτεία. Ο πολιτισμός είναι ο θεμέλιος λίθος μιας ζωντανής κοινωνίας. Δυστυχώς, στα Τρίκαλα καθιερώθηκε η αντίληψη ότι για να παράγουμε πολιτισμό δεν χρειάζονται παρά μόνο «κλαρίνα», και εκδηλώσεις τετριμμένες που σιγά-σιγά φθίνουν, αφού η ίδια η κοινωνία αποστασιοποιείται από αυτές για πολλούς λόγους. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις και οι σύλλογοι δηλώνουν ότι τα χρήματα δεν φτάνουν για την πολιτιστική άνθιση, εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει έλλειμμα πολιτιστικής πολιτικής και συνολικού σχεδιασμού…»
Ομολογουμένως θα πρέπει να πούμε πως τα «κλαρίνα» -τα οποία ως χτες περιφρονούσαν και οι προύχοντες και τα ΜΜΕ- σήμερα όσο κι αν έχουν αποκτήσει εμπορικό-πανηγυρικό χαρακτήρα, με τα τραγούδια τους και τους χορούς που μέσω των τοπικών Συλλόγων διαδραματίζονται σχεδόν παντού στην επικράτεια, τόσο τα τραγούδια, οι χοροί και οι τοπικές ενδυμασίες δίνουν μια άλλη διάσταση, μια θύμηση έστω και αν περνάει μέρα από διάφορα γλέντια. Αν δεν υπήρχαν κι αυτά, ιδιαίτερα η νέα γενιά θα είχε άγρια μεσάνυχτα. Το όλο πρόβλημα σωστά εντοπίζεται στο: «έλλειμμα πολιτιστικής πολιτικής και συνολικού σχεδιασμού…»
Στην ενότητα του άρθρου: «Αναζητώντας την πολιτιστική άνθιση» μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Το ζητούμενο πλέον στον πολιτισμό είναι η ποικιλία και η ποιότητα. Κάτι που ακόμη λείπει από την περιοχή. Όσο μεγαλώνει αυτή η πόλη και όσο αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων τόσο και προκύπτει η ανάγκη για πιο συχνές πολιτιστικές δραστηριότητες, που θα διακρίνονται από ποικιλία και ποιότητα». Και αλλού: «ο πολιτισμός δεν αφορά μόνο τον Οργανισμό του δήμου ή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, που βέβαια έχουν προεξέχοντα θεσμικό ρόλο, τον οποίο και πρέπει να αξιοποιήσουν στο έπακρο, αφορά και εμάς την κοινωνία των πολιτών, που πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες και το «πολιτιστικό φθινόπωρο» που βιώνουμε σήμερα να το μετατρέψουμε σε «πολιτιστική άνοιξη».
Βέβαια εδώ να προσθέσουμε και τις ανύπαρκτες σχέσεις μεταξύ των Πολιτιστικών Συλλόγων ιδιαίτερα, που δρουν μεμονωμένα, (αυτό δυστυχώς ισχύει και στο χώρο της Ομογένειας) κάτι που η «πολιτιστική άνοιξη» θα μεταφερθεί από το φθινόπωρο στο χειμώνα. Όσο για το ότι «αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων…», αν αυτό συνέβαινε δε θα μιλούσαμε σήμερα με δυσάρεστη γλώσσα.
Στην ενότητα «Πολιτισμός από τύχη», ο Σύλλογος Βιβλιοπωλών Τρικάλων, μεταξύ άλλων επισημαίνει και τούτα: «Το πρόβλημα ξεκινά από την πολιτική. Θα έπρεπε να γίνεται ένας σχεδιασμός, να βρίσκουμε τι θέλουμε να πετύχουμε πολιτιστικά και να καλούμε τους ανθρώπους που μπορούν και θέλουν να ασχοληθούν για να συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου. Υπάρχουν άνθρωποι με γνώση και μεράκι για τον πολιτισμό. Γίνονται πράγματα στην τύχη δεν υπάρχει πολιτική ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση ούτε από την πολιτεία. Ο πολίτης δεν μπορεί μόνος του να παράγει πολιτισμό, χρειάζεται κινητοποίηση. Θα ήθελα ο δήμος να κάνει παραπάνω πράγματα στον πολιτισμό. Κάτι τέτοιο ίσως να μπορούσε να γίνει βάζοντας καταρχήν τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση».
Εδώ προστίθεται απλά ότι οι βιβλιοπώλες-άμεσοι διακινητές του βιβλίου, βεβαίως αντιμετωπίζουν προβλήματα στον κλάδο τους και ότι η Τοπική Πολιτεία θα έπρεπε να είναι αρωγός και παράγων προβολής των εκθεμάτων τους. Δε γνωρίζω κατά πόσο η ΤΑ συμβάλει, αλλά διαπιστώνεται πως, έστω και με τις πενιχρές δυνάμεις που διαθέτουν στον τομέα των βιβλιοπαρουσιάσεων που συχνά βλέπουμε στην πόλη μας και γι’ αυτό είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Όσο αφορά προβολές-βιβλιοπαρουσιάσεις, όταν και όποτε αυτές γίνονται στα τοπικά ΜΜΕ, περισσότερο προτιμούνται τα έργα των ξένων συγγραφέων (ασφαλώς δεν είναι λάθος) αλλά εξίσου θα μπορούσαν να γίνονται προβολές και αναφορές και στους ντόπιους συγγραφείς. Όταν η προβολή των συγγραφικών συγγραμμάτων, ντόπιων στην προκειμένη περίπτωση, γίνεται επιλεκτικά και ελάχιστα δεν μπορεί να γίνεται λόγος για «πολιτιστική άνοιξη». Μένουμε στο φθινόπωρο και βρισκόμαστε καθοδόν προς το χειμώνα!

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Φεβρουάριος 07 2010 pelasgos@fasoulas.de http://www.fasoulas.de/