





Καθώς τα χιόνια λιώνουνε δημιουργούν καταρράκτες και ρυάκια ,αυτό μας ανάγκαζε πολλές φορές να ακροβατούμε πάνω σε πέτρες και κορμούς δέντρων για να συνεχίσουμε την πορεία μας, παράλληλα όμως δημιουργούσανε ένα “φυσικό” παραμύθι. Μετά από 1 περίπου ώρα περπάτημα μέσα σ’ αυτό το πανέμορφο ελατόδασος, με τους καταρράκτες αλλά και με τις μεγάλες καθιζήσεις ,από τις πρόσφατες βροχές, αρχίσαμε να πατάμε τα πρώτα χιόνια. Εκείνη τη στιγμή διαπιστώσαμε και τα πρώτα σημάδια αλλαγής του καιρού. Η αραιή χιονόπτωση, ο παγωμένος αέρας, η ομίχλη που έκλεινε τις κορυφές, η μεγάλη ποσότητα αλλά και η κακή ποιότητα του χιονιού δυσκόλευαν όλο και περισσότερο την πορεία μας. Περπατώντας στην κορυφογραμμή, αντικρίζοντας πλέον την κορυφή σε απόσταση αναπνοής, το πυκνό χιόνι που άρχισε να πέφτει και η ορατότητα που μειωνόταν επικίνδυνα μας ανάγκασαν να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ένα μικρό διάλειμμα για ένα ζεστό τσάι, φωτογραφίες και παιχνίδι με το χιόνι που σε πολλά σημεία έφτανε στο γόνατο, ήταν αρκετό για να “γεμίσει τις μπαταρίες μας”. Φτάσαμε στην Δέση, στο σημείο που είχαμε παρκάρει, κουρασμένοι και βρεγμένοι. Στα πρόσωπα όλων όμως υπήρχε ζωγραφισμένη η ικανοποίηση. Τελικά σημασία δεν έχει να φτάσει κανείς στην κορυφή αλλά η πορεία προς αυτή…
Ο Ο.Π.Ο.Π. ανανεώνει το ραντεβού με το βουνό για τις 21 Μαρτίου στην Τριγγία (2204μ).
Ο Πρόεδρος του ΟΠΟΠ Άρης Καραμπέρης. Διαβάστε περισσότερα...