Στους ρυθμούς της «σύγχρονης» ευρωτρομοκρατίας Σκληρά μέτρα και επιτήρηση α λα ευρωπαϊκά

«Αναγκαστικά πρέπει να γυρίσουμε πίσω, προκειμένου να συναντήσουμε τη μήτρα που γέννησε τη σημερινή ιστορία, η οποία ως σήμερα δεν καταγράφηκε σωστά παρά κουτσουρεμένα και κάτω απ’ το μακιγιάζ που κατά καιρούς επέβαλαν διάφοροι λόγιοι και συμφέροντα. Από εκεί πρέπει να αρχίσουμε, απ’ τις ρίζες, που δεν...

...φαίνονται αν δεν τις σκαλίσεις».
Εμπαιγμός, ειρωνεία και σαρκασμός της τύχης να είσαι ένας Πολίτης που ζεις στον τόπο σου και να έχεις τον τίτλο του αγρότη, του εργάτη, του μικρομεσαίου, του εμποράκου, του συνταξιούχου και άλλων λοιπών Πολιτών του κοινωνικού συμπλέγματος και να ζεις την Ελλάδα σε κομματικό μαντρί. Το μεγάλο ατύχημα δεν είναι το διεθνές ρεζίλη που πλάνοι και πραματευτάδες, «πολιτικοί» και κλεφτοκοτάδες δημιούργησαν και τα φτωχά στρώματα καλούνται να πληρώσουν με σκληρά μέτρα και με ευρωπαϊκή επιτήρηση, αλλά το τρίξιμο των λειψάνων των προγόνων μας που ακούγονται σε κάθε σταυροδρόμι, σε κάθε γειτονιά και πόλη, σε κάθε χωριουδάκι και κεφαλοχώρι που σ’ αυτούς χρωστάμε αυτά που σήμερα εμείς οι μεταγενέστεροι προδώσαμε.
« -Ω! σεις ραγιάδες Έλληνες, κλέφτες κι αρματολοί/ αδικημένα στίγματα, παράσιτα του κόσμου, / όπου χρόνους περάσατε πνιγμένους μες στο δράμα. / Υποταγμένοι, νηστικοί, χωρίς τιμή και δόξα, / στου αυτοκρατόρου τη ματιά να φαίνεστε σαν ζα / και να φεγγοβολάνε απάνω σας της τυραννίας τα δεσμά! Ξυπνάτε, ωρέ! Ξυπνάτε! / Ξυπνάτε και θωράτε τον οχτρό που μας βαρεί, / που θέλει σώνει και καλά άπιστους να μας κάνει, /χωρίς πατρίδα, λευτεριά, χωρίς καμιά ιστορία,που θα μας δώσει μιαν αυγή, ρίγος για λευθερία!
Κι εμείς; Εμείς ωρέ, τι κάνουμε; / Ποιος είναι αυτός που μυξοκλαίει;…
Για σηκωθείτε, ωρέ! Καιρός είναι πια τ’ άρματα να ζωθούμε / για να βαρέσουμε και να συντρίψουμε ούλους μας τους οχτρούς. Και αρετή έχουμε, βρε! Και τόλμη και ψυχή!...
Όπλα να κάνουμε ετούτα τ’ αγαθά και λάβαρο / να σκώσουμε όλοι μαζί αντάμα της λευτεριάς σημαία. Όπου το αίμα μας κυλά σε ποταμούς κι αχνίζει, σκούζει και κράζει δυνατά με την τρανή διάτα! Σκωθείτε και ξυπνάτε, ωρέ, ξυπνάτε! / Καιρός να σταματήσουμε τούτη τη μορραγία και ν’ αναπνεύσουμε κι εμείς τιμή κι ελευθερία. / Γι’ αυτό σας κράζω δυνατά απ’ της ψυχής τα μύχια / και σας προστάζω με καημό κι ανείπωτη λατρεία / γι’ αυτό που λένε λευτεριά, τιμή και ισοτιμία! (Απόσπασμα από έργο του ΒΦ 1999).
Προσπαθούμε να βρούμε τις διαφορές των παλιών εποχών με τις σημερινές, αλλά δε τα καταφέρνουμε. Βλέπουμε μόνο πως και υποταγμένοι υπάρχουν και νηστικοί και τυραννία και «σύγχρονοι αυτοκράτορες» και «σύγχρονες» αρένες και δεσμά υπάρχουν και οχτροί εντός και εκτός και κλέφτες και υποκριτές και ευρωγκρουπούσκουλα-βδέλλες, που ρουφάν το αίμα. Τύφλα να ’χει ο Παράδεισος!
Η οικονομίας της Χώρας περιήλθε στις τσέπες των διάφορων απατεώνων, (δεν τους φωτογραφίζουμε διότι θα χρειαστούμε σεντόνια να κολλάμε τις… ζωγραφιές τους) οι «σύγχρονοι» ραγιάδες πολλαπλασιάζονται αλματωδώς, τα τρακτέρ κόψανε την Ελλάδα σε κομμάτια…, κακώς, άλλα πράγματα έπρεπε να έκοβαν, χέρια, ποδάρια, αλλά εδώ έχουμε δημοκρατικό σύστημα και απαγορεύονται οι ακρωτηριασμοί και ευτυχώς!! Τι διάολο, ασιατική χώρα είμαστε; Αλλά, τι ευτυχώς δηλαδή; Αυτοί οι απατεώνες και χωρίς χέρια πάλι θα έκλεβαν. «Πολιτικός», εργολάβος, μιζαδόρος, έχουν αδειάσει τα ταμεία…, όχι και αδειάσει, όχι και αδειάσει, μην αδικούμε την… τέχνη τους! Άφησαν κάτι για μαγιά στους μεταγενέστερους για να μπορούν να έχουν ενδιαφέροντα στη δουλειά τους. Αμ πώς δηλαδή θα το κάνουμε; Πώς δηλαδή κάποιοι… νεοέλληνες έγιναν κροίσοι και πλήθαιναν οι «μοντέρνοι» ραγιάδες; Ραγιάδες ε; Εμ βέβαια! Άντε να τους βαφτίσουμε σε ευρωραγιάδες. Τους βλέπουμε (μας βλέπουμε) σε μπλόκα από δω αγροτών, πλειονότητες από κει -έτσι πρέπει να μιλάμε, με διαχωρισμούς για να καταλαβαίνουμε τι λέμε- πλειονότητες-μειονότητες και όχι με την έννοια την κοινωνική, αλλά του εξαθλιωμένου Πολίτη και της αρπαχτικής ελίτ…,. Ε και πού είμαστε ακόμα, μέσα από την οικονομική χούντα των Αθηνών πολλά θα δούμε. Λοιπόν, πλειονότητες δανειστών, μειονότητες τοκογλύφων, φαγωμένα από «ποντικούς» ομόλογα, εξαφανισμένα σκάνδαλα από τους ταχυδακτυλουργούς και φακίρηδες…, λένε, τάχα για επιτροπές «εξεταστικές» μπούρδες λέμε εμείς, το κάνουν για τα μάτια, επιτροπές παραγωγής χόρτου να ταΐσουν τα χαϊβάνια, τους Πολίτες δηλαδή ή τάχαμου δεν λένε…, «τουλάχιστο να ξέρουμε ποιοι είναι…» Τι να το κάνει ο λαουτζίκος με το να μάθει ποιοι είναι οι αρπάχτρες; Να έχει να αντιμετωπίσει κι άλλους εφιάλτες. Τα κλεμμένα να φέρουν πίσω και να πάνε στα σίδερα. Άσε που οι επιτροπές θα πάρουν και καλό μπαλάκι (παραδάκι.)Ε πώς να το κάνουμε; Θα ήταν προτιμότερο να μοιάσουν τους προγόνους μας και να τους βλέπαμε κι αυτούς στα μπλόκα…; Μπρρρ! Σε πιάνει ανατριχίλα μόνο να το σκεφτείς. Θα ιδρώσουν οι άνθρωποι, θα κοπιάσουν μέχρι να βρούνε τους ενόχους (δείτε πρώτα το αφτί σας, Πολίτες) όπως κοπιάζουν και στο Κοινοβούλιο, γνωστό ως κέντρο αποφάσεων, που παράγει ό, τι καλλίτερο «προϊόν» προκειμένου να λειτουργήσει. Χίλια καλούδια που θα… ζήλευαν και οι πρόγονοί μας (όσοι από μας τους θυμούμαστε). Βέβαια την «τέχνη» της παραγωγής δε τη βλέπουμε…, κι άλλωστε τι να την κάνουμε όταν έχουμε τα «προϊόντα» της σε πρώτη ζήτηση και επιπλέον γλιτώσαμε, τουλάχιστον, τη μόλυνση των εκτρωμάτων όπως, των κομματικών ρεβανσισμών, της υποκρισίας και «πολιτικής» αλληγορίας, του αριβισμού και του αφιονισμού να βάλουμε και λίγο αντιπερισπασμό και ότι άλλο τον ακολουθεί και που αποτελεί το άτρωτο σημείο της αστικής δημοκρατίας εν έτη 2010.
Εν κατακλείδι ακούσαμε σήμερα (02-02-2010)και τον Πρωθυπουργό να λέει στο διάγγελμά του πολλά και διάφορα, γνωστές επιταγές της ΕΕ και λοιπόν τραπεζιτών και άλλων διεθνών και «έμπειρων» ελλήνων αλχημιστών. Τι να πει κι αυτός! Το μόνο που δεν μας είπε -καλή του ώρα- είναι ότι θα μας αλλάξει τα φώτα και δε το είπε γιατί, ει α! Από καιρό μας τα έχουν αλλάξει. Μόνο που πρέπει να προσέχουμε την επιτήρηση. Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε άλλες εποχές, αποικιοκρατικές, φασιστικές, απολυταρχικές, τι διάολο τον πατέρα μας πήρε και δεν μπορούμε να καταλάβουμε την «σύγχρονη» ευρωτρομοκρατία.
«Ω! σεις ραγιάδες…

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Φεβρουάριος 02 2010 pelasgos@fasoulas.de http://www.fasoulas.de/