Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Γερμανία, ο σύγχρονος Φοίνικας: 20 χρόνια μετά την πτώση του τείχους.

Στις 13 Αυγούστου 1961 ένας τείχος μήκους 45 χιλιομέτρων άρχισε να κατασκευάζεται χωρίζοντας στα δυο μια πόλη η οποία για 28 ολόκληρα χρόνια βίωσε πιο έντονα από όλους τις συνέπειες του Ψυχρού Πολέμου. Η απόφαση για το κλείσιμο των συνόρων μεταξύ των τότε δύο Γερμανιών πάρθηκε απροειδοποίητα κ μονομερώς μέσα σε μια νύχτα από το Κομουνιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας. Το ξαφνικό κλείσιμο των συνόρων ανάγκασε χιλιάδες κατοίκους του Βερολίνου, οι οποίοι εκείνη την ημέρα βρέθηκαν στις αντίθετες πλευρές της πόλης, να μείνουν εγκλωβισμένοι για πολλά χρόνια μακριά από τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα…
Το τείχος του Βερολίνου, δε χώρισε την πόλη κ τη χώρα μόνο γεωγραφικά αλλά οι συνέπειές αυτής της διαίρεσης με πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό κ πολιτισμικό αντίκτυπο είναι ακόμα ορατές στον επισκέπτη της Γερμανικής πρωτεύουσας μαζί με τα εναπομείναντα ίχνη του τείχους σε διάφορα σημεία της πόλης.
Σήμερα, 20 χρόνια από την πτώση του το Σιδηρούν Παραπέτασμα, όπως αλλιώς ονομάστηκε το τείχος του Βερολίνου, από σύμβολο διαίρεσης όχι μόνο ενός λαού αλλά κ μιας ολόκληρης ηπείρου, μετατράπηκε σε σύμβολο ενότητας αφού η πτώση του ενίσχυσε τα δεσμά μεταξύ Ανατολικής κ Δυτικής Ευρώπης και αποτέλεσε την αφετηρία για την αναγέννηση, ως σύγχρονος Φοίνικας, της πάλαι ποτέ ισχυρής Γερμανίας, αυτή τη φορά ως δύναμη σταθερότητας και εγγύησης της ενωμένης Ευρώπης. Ταυτόχρονα, το τείχος αποτελεί ίσως το σημαντικότερο μνημείο του Ψυχρού Πολέμου και το διατηρητέο τμήμα του, μήκους 1,5 χιλιομέτρου περίπου, δίπλα στις όχθες του ποταμού Σπρέε, αποτελεί χώρο έκφρασης πολλών καλλιτεχνών για τις δημιουργίες τους εμπνευσμένες από το ίδιο το τείχος και τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του.
Το Σαββατοκύριακο βρέθηκα για πρώτη φορά στο Βερολίνο για επαγγελματικούς λόγους και είχα την τύχη να ζήσω από κοντά κάποιες από τις εκδηλώσεις για την 20ή επέτειο της πτώσης του τείχους. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα πολύ από τον τρόπο με τον οποίο οι Βερολινέζοι κατάφεραν μια τόσο μελανή στιγμή της ιστορίας τους να τη μετατρέψουν σήμερα σε ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα με πολλαπλά κοινωνικοπολιτικά κ πολιτισμικά οφέλη για τους ίδιους και τη χώρα τους.
Τελικά, η επιβίωση, η εξέλιξη και η πρόοδος ενός λαού δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριών και τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς αλλά προϊόν μελέτης, καλού σχεδιασμού, συντονισμού, εργατικότητας και πειθαρχίας και οι Γερμανοί αυτά τα στοιχεία τα έχουν σε αφθονία στα γονίδιά τους.
Βασίλης Ντόβας
Επιστημονικός συνεργάτης ΒΙΑΝΕΞ
Υπεύθυνος επικοινωνίας ΕΟΔ Τρικάλων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ τα σχόλια να γίνονται μόνον επώνυμα!