Δεκέμβρης = Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος

«ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ…»
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας
Έναν άλλο κόκκινο Δεκέμβρη δημιούργησε το αυταρχικό κράτος της Δεξιάς. Με «λίγο» νεανικό αίμα και με περισσότερα θύματα. Μ’ έναν Εμφύλιο Πόλεμο δυο «παρατάξεων»: Από τη μια οι νέοι και άνεργοι που τους έχουν δολοφονήσει τα όνειρα και από την άλλη, ο καταλύτης, το αυταρχικό κράτος με τα …

περίεργα χρώματα (πότε μαύρο, πότε γκρι) της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Οι Έλληνες πάντα κατάφερναν να διώξουν άλλοτε τους τυράννους και άλλοτε τους βασιλιάδες, να φέρουν, έστω και μια αστική δημοκρατία προκειμένου να εξασφαλίσουν τα δικαιώματά τους. Όμως, αν και εξαφανίστηκαν τα εκτρώματα μοναρχών και δικτατόρων, δεν εξαφανίστηκαν τα λαμόγια που συγκροτούν το Κράτος της… δημοκρατικής Ελλάδας. Με άλλα λόγια «βασιλιάδες» και «δικτάτορες» με διαφορετικά προσωπεία, έχουμε και στις μέρες μας πολύ περισσότερους από έναν και διακρίνονται με τα χαρακτηριστικά των «σύγχρονων» απατεώνων που καταλήστεψαν και πούλησαν το Κράτος. Που ξεγύμνωσαν την παιδεία. Που δημιούργησαν θ έ σ ε ι ς α ν ε ρ γ ί α ς . Που ψαλιδίσανε τα ταμεία και σακάτεψαν τη δημόσια υγεία. Οι φόροι και η ακρίβεια είναι ένα από τα κύρια εργαλεία τους και η βία ή όπως αλλιώς θέλουμε την ονομάζουμε πρυτανεύει σε όλους τους χώρους και άλλα, άλλα πολλά και καθημερινά με… νόμους αφαιρούν από τους Πολίτες ότι με δεκαετίες αγώνα κατάφεραν να αποκτήσουν οδηγώντας τους στα κοινωνικά περιθώρια και σιγά, σιγά με νόμο θα έχουμε και την κατάργηση των απεργιών.
Ιδιαίτερα η νέα γενιά δεινοπαθεί. Η εμπιστοσύνη προς τα έγχρωμα λαμόγια έχει χαθεί. Η υπομονή της έχει εξαντληθεί και η οργή της, σαν χείμαρρος πια ξεχύνεται στους δρόμους. Η οργή, ο θυμός και η αγανάκτηση από την διαχρονική κοροϊδία των «ταγών» του επίσημου ελληνικού Κράτους, δημιουργούν ένα νεανικό μένος και πάθος, μένος και πάθος που πλέον αποτελεί εφαλτήριο για τον τερματισμό αυτών των οξύμωρων και ληστρικών επιδρομών και το ξεκίνημα μιας νέας, ανθρώπινης ζωής. Εάν λοιπόν το ξεκίνημα μιας νέας, ανθρώπινης ζωής είναι λάθος να μας το πούνε.
Είναι πασιφανές, ιστορικά και διεθνώς αποδεδειγμένο ότι ένα υποταγμένο Κράτος, προκειμένου να «φυλάξει» τα συμφέροντά του, συνεργάζεται με τον πολυπρόσωπο διάολο αποσπώντας από αυτόν κατασταλτική δύναμη και φασιστικούς –βίαιους μηχανισμούς, όπως η τρομοκρατία που έχει γίνει της μόδας, η οποία είναι δημιούργημα της καθεστηκυίας τάξης και η οποία, τρομοκρατία, μέσα από τα μέσα που διαθέτει, επιβάλει στους Πολίτες τη βία, όπως την είδαμε πέρυσι το Δεκέμβρη με τη δολοφονία του παιδιού Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο - Αιωνία η μνήμη του.
Είναι επίσης βέβαιο πως γινήκανε αρκετές υλικές ζημιές, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά την παροιμία που λέει «ο λύκος στην αντάρα χαίρεται…». Ο υ γ ι ή ς Πολίτης ποτέ δεν σκέφτεται να προξενήσει κακό ή ζημιά στο διπλανό του. Μην τρελαθούμε άνθρωποι! Αν κάποιου του φταίει το Κράτος (και φταίει για τους περισσότερους) δε θα σπάσει τη βιτρίνα του συμπολίτη του, που κι αυτός έχει προβλήματα. Και «ο λύκος που στην αντάρα χαίρεται…» είναι οι προβοκάτορες -κουκουλοφόροι και… άγνωστοι, που μεταφέρουν στην ειρήνη τον Πόλεμο!
Κατά την άποψή μας, αυτές οι ενέργειες αποτελούν μέρος των μηχανισμών του Κράτους που πάντα και παντού χώνουν τη μουτσούνα τους προκειμένου να αμαυρώσουν μια πορεία, ένα συλλαλητήριο, για να μπορούν να επιδίδονται οι καναλάρχες στους βρώμικους και αποπροσανατολιστικούς ρόλους τους, να υπερηφανεύονται οι κυβερνήσεις μέσω των υπουργών τους ότι επιτελούν έργο και το χειρότερο να θρηνούμε αθώα θύματα και να διχάζεται ο Πολίτης με τον αστυνομικό, να διχάζεται ολόκληρη η κοινωνία.
Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι όπως αυτή προέρχεται και προξενεί κακό, γνωρίζουμε τα συνταγματικά δικαιώματα των διαδηλωτών και ποιες οι διαμαρτυρίες τους και καλά θα είναι να μη τους προκαλεί η άρχουσα τάξη με τις κατασταλτικές παρατάξεις και τους μηχανισμούς. Ας μη ρίχνεται λάδι στη φωτιά, γιατί η φωτιά δε νοιάζεται ποιον ή ποιους θα κάψει πρώτα. Ευχόμαστε οι κινητοποιήσεις και οι πορείες, που αμέσως αρχίζουν, να είναι ειρηνικές και η νέα κυβέρνηση να σκύψει στα πράγματα αφήνοντας τις αυταρχικές ρητορείες, όπως ακούμε τον σημερινό υπουργό προστασίας του Πολίτη να λέει… πολλά. Βλέπουμε και το προφίλ του… (ας είναι καλά οι καναλάρχες), θεωρούμε πως, αν και … σοσιαλιστής ο κ. Χρυσοχοϊδης σε σχέση με τα κατάλοιπα του προ προηγούμενου υπουργού, είναι πιο… καλλίτερος.
Τέλος στη μνήμη του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο επιλέξαμε μια ανακοίνωση του Συντονιστικού Μαθητών Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος:
«Τα όνειρά μας είναι αλεξίσφαιρα
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος…
Από τη στιγμή που ένας αστυνομικός αφαίρεσε τη ζωή από ένα 15χρονο παιδί, Από τότε που βγήκαμε στο δρόμο και είπαμε ότι η κατάσταση έφθασε ως εδώ, Από τότε που αποφασίσαμε ότι για να αλλάξει ο κόσμος πρέπει να τον πάρουμε στα χέρια μας,
Από τότε που νικήσαμε το φόβο και αμφισβητήσαμε ένα προσχεδιασμένο μέλλον, Από τότε που μάθαμε να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί συλλογικά και με αλληλεγγύη, Από τότε που δραπετεύσαμε από ένα σχολείο που μας πνίγει και είπαμε ΩΣ ΕΔΩ. Εμείς δεν ξεχνάμε το Δεκέμβρη,
Γιατί πριν ένα χρόνο, ένα βράδυ Σαββάτου
Εκτός απ’ τον Αλέξη, δολοφόνησαν την παιδικότητα και την εφηβεία μας
Και εμείς αυτά δεν τα ξεχνάμε.
Πλέον ξέρουμε ότι:
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ…
Με τις κινητοποιήσεις και τις πορείες μας δείξαμε ότι θέλουμε ένα άλλο κόσμο, μακριά από βαθμολογικούς ανταγωνισμούς και αυταρχικές ποινές, που να σέβεται την παιδικότητα και τη ζωή μας».
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Δεκέμβρης 05 2009 pelasgos@fasoulas.de http://www.fasoulas.de/